Στις ομάδες αυτοβοήθειας ξέθαψα την πανοπλία μου
Σ. Στυλιανίδης, Τμήμα Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Π. Χονδρός, ΕΠΑΨΥ
Α. Μενεδιάτου και Γ. Ανδρώνη, Ελληνική Εταιρεία Διαταραχών Διάθεσης ΜΑΖΙ
Τέλος Απριλίου ολοκληρώθηκε τυπικά το έργο «Πολίτες ενάντια στην κατάθλιψη». Για όλους όσους συμμετείχαν η περίοδος υλοποίησής του αποτέλεσε την έναρξη μίας νέας φάσης, μίας νέας προσέγγισης στα θέματα της ψυχικής υγείας. Αρχίσαμε να αντιμετωπίζουμε την κατάθλιψη με ελπίδα, με τα άτομα που έχουν βιώσει κατάθλιψη να συμβάλλουν στο σχεδιασμό των εκπαιδευτικών, στην ενημέρωση, στην εκπαίδευση, στην αξιολόγηση, στην προβολή του έργου. Ο Ισπανός φιλόσοφος, ποιητής και μυθιστοριογράφος Μιγκέλ ντε Ουναμούνο είχε μία θέση στα γραπτά του ότι «αυτό που μας κάνει ανθρώπους είναι η οδύνη». Πράγματι είδαμε ότι η οδύνη, το καταθλιπτικό βίωμα μπορεί, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, να φέρει κοντά τους ανθρώπους, ασχέτως αν κάποιος ζει στην Ελλάδα, τη Νορβηγία ή την Γαλλία, στην Αθήνα ή τις Κυκλάδες, είναι άνεργος ή συνταξιούχος. Αυτό που θελήσαμε να κάνουμε μέσα από την παρέμβαση αυτή ήταν να δούμε όχι μόνο τι μας κάνει ανθρώπους, αλλά και τι μας κάνει πολίτες, υπεύθυνα άτομα με δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις, με δυνατότητα ελέγχου και επιρροής πάνω στη ζωή μας.
