Υπηρεσίες

Ψυχιατρική εκτίμηση είναι η συστηματική εκτίμηση των συμπτωμάτων, της συμπεριφοράς, των αιτιών, της πορείας και των συνεπειών μιας ψυχιατρικής διαταραχής.
Η ψυχιατρική εκτίμηση συνήθως οδηγεί στο να τεθεί μια διάγνωση και να οργανωθεί ένα θεραπευτικό πλάνο για τον/την εξυπηρετούμενο/η. Το θεραπευτικό πλάνο ενδεχομένως να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή ή κάποια άλλη θεραπευτική παρέμβαση. Σε περίπτωση που υπάρχει ένδειξη για θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή, το πλάνο φαρμακευτικής αντιμετώπισης είναι πάντοτε εξατομικευμένο ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε ατόμου.

Σημαντικό κομμάτι της θεραπείας αποτελεί η παρακολούθηση, η οποία είναι απαραίτητο κριτήριο για την αποτελεσματικότητα του θεραπευτικού πλάνου.

“Ονομάσαμε ψυχανάλυση την εργασία μέσω της οποίας φέρουμε στην συνείδηση του ασθενούς τον απωθημένο ψυχισμό που έχει μέσα του… Τα συμπτώματα και οι παθολογικές εκδηλώσεις του ασθενούς, όπως όλες οι ψυχικές του λειτουργίες, είναι εξαιρετικά σύνθετης φύσης, και τα στοιχεία της σύνθεσης αυτής εν τέλει είναι κίνητρα, ενορμητικές κινήσεις. Ο ασθενής ωστόσο δεν γνωρίζει τίποτε ή ελάχιστα για τα ενεχόμενα επί μέρους κίνητρα. Του μαθαίνουμε λοιπόν να κατανοεί την σύνθεση αυτών των εξαιρετικά πολύπλοκων ψυχικών σχηματισμών …” Freud (1918), SE 17, 159-161.

Στην ψυχανάλυση θεωρείται ότι ασυνείδητες διεργασίες και συγκρούσεις για τις οποίες δεν έχουμε συνειδητά γνώση επηρεάζουν τις σκέψεις μας και τη συμπεριφορά μας και μπορεί να προκαλέσουν δυσφορικές καταστάσεις και συμπτώματα. Η ψυχαναλυτική θεραπευτική τεχνική δεν στοχεύει στην απλή διανοητική περιγραφή και επίλυση προβλημάτων. Αντίθετα, έχει ως στόχο την εν τω βάθει κατανόηση αυτών των ασυνείδητων διεργασιών, προκειμένου το άτομο να επιτύχει μία εσωτερική ψυχική συνέχεια και καλύτερη λειτουργικότητα.

Ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία σε επίπεδο ομάδας. Σταθερές εβδομαδιαίες συναντήσεις, με σταθερό αριθμό συμμετεχόντων ανά ομάδα.

«Η ψυχαναλυτική ψυχολογία των ομάδων αναδεικνύει την ασυνείδητη διάσταση της επικοινωνίας στις ομάδες, προσφέροντας έτσι και μια ολοκληρωμένη θεωρία και κλινική του συναισθήματος, της συγκίνησης αλλά και της αναπαράστασης. Από το άλλο μέρος, η ψυχαναλυτική προσέγγιση δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο συγκρουσιακό στοιχείο, εστιάζοντας τόσο στις εσωτερικές συγκρούσεις του ατόμου όσο και στις ασυνείδητες προεκτάσεις των δι-ατομικών και δι-ομαδικών συγκρούσεων. Μέσα από το πρίσμα της ψυχανάλυσης, ο στόχος δεν είναι η διευθέτηση και το ξεπέρασμα αυτών των συγκρούσεων, καθώς η αντίθεση και η σύγκρουση, κατά βάση ασυνείδητες, θεωρούνται θεμελιώδη και ακατάλυτα συστατικά στοιχεία της ζωής, του ψυχικού κόσμου και των ανθρώπινων σχέσεων. Ο στόχος συνεπώς δεν είναι η άρση, αλλά η λύση των συγκρούσεων μέσω της ανάλυσης».

Κ. Ναυρίδη, «Ψυχολογία των Ομάδων»