Συντάκτης: Sitedesign

Η οικονομική κρίση, η ανασφάλεια και η κοινωνική αβεβαιότητα για το μέλλον δημιουργούν ένα πρωτοφανές σκηνικό με την αλματώδη αύξηση των ψυχικών διαταραχών στο γενικό πληθυσμό. Οι συνέπειες αυτής της αύξησης είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικές στην καθημερινότητα των ασθενών και των οικογενειών τους.

Εν όψει της εθνικής διαβούλευσης που θα γίνει αύριο Πέμπτη, 12 Ιανουαρίου, με αντικείμενο την Αναθεώρηση του ΨΥΧΑΡΓΩΣ,  βασικού προγράμματος  για την  ψυχική υγεία στη χώρα,  δημοσίευουμε στα ελληνικά, το άρθρου των Στέλιου Στυλιανίδη και Παναγιώτη Χόνδρου, που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο  γαλλικό επιστημονικό περιοδικό L’ Information Psychiatrique (*)

Read more

Τα γεγονότα είναι γνωστά: Το ΔΣ του ΨΝΑ Δρομοκαΐτειο, εκμεταλλευόμενο το ιδιότυπο καθεστώς διοικητικής λειτουργίας του Νοσοκομείου Κληροδότημα που όμως χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΥΥΚΑ έλαβε τον τελευταίο χρόνο μια σειρά από αποφάσεις αναχρονιστικού και μεσαιωνικού χαρακτήρα για την τύχη των εξυπηρετούμενων ασθενών και για την αντοχή των ίδιων των εργαζομένων. Οι αποφάσεις αυτές, ενάντια σε κάθε σύγχρονη αντίληψη παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας, διασφάλισης και προστασίας των δικαιωμάτων των ασθενών και συνέχισης του αποϊδρυματισμού και αλλαγής της ασυλικής λογικής και πρακτικής, είναι συνοπτικά οι εξής: α) Διακοπή κάθε σχεδίου αποϊδρυματισμού και εγκατάλειψη στην ουσία των δομών της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης του Νοσοκομείου. β) Μεταφορά των εξωτερικών ιατρείων του Νοσοκομείου από το κέντρο της Αθήνας στον χώρο του Δρομοκαϊτείου. γ) Διοικητική Μεταφορά, χωρίς την παραμικρή επιστημονική θεραπευτική τεκμηρίωση και διαβούλευση με τα εκλεγμένα όργανα ασθενών από τα οξέα στα χρόνια τμήματα του Νοσοκομείου, με στόχο την αύξηση εσόδων από νοσήλεια, δηλ. θωράκιση απέναντι στην προοπτική μετασχηματισμού τους σε δίκτυο κοινοτικών δομών ψυχικής υγείας. δ) Η συρρίκνωση της δωρεάν φαρμακευτικής αγωγής απόρων ασθενών, θυμάτων της κοινωνικής και οικονομική κρίσης.

Read more

Μέσα σε μια γενικευμένη κατάσταση κοινωνικής ανομίας, ηθικής κατάρρευσης, συλλογικής ενοχής, πλήρους ρευστότητας των κοινωνικών δεσμών, δραματικής κοινωνικής ανασφάλειας και εγκατάλειψης κάθε συλλογικού οράματος, μέσα σε μια κατάρρευση αξιών και αποεπένδυση της ελπίδας, ο ανθρώπινος ψυχισμός διαθέτει δύο κύριες διεξόδους:

1. Την απόσυρση, την αποεπένδυση από κάθε συλλογικότητα, την καταθλιπτική ακινησία, συνδεδεμένη και με μείζονες ψυχοσωματικές αντιδράσεις/ψυχικές κινήσεις αυτοκαταστροφικότητας.

2. Την «εύκολη» και εκφορτιστική για την ένταση λύση του acting out, της καταστροφικότητας, της αέναης επανάληψης των ψυχικών κινήσεων του θανάτου και όχι της ζωής.

Read more